Antwoorden

Op zoek naar je diepste patronen?

Op zoek naar je diepste patronen?

, , , 0

Persoonlijkheidsstoornissen worden gekenmerkt door diepgewortelde disfunctionele klinische schema’s ontwikkeld tijdens de vroege kindervaringen. Ze hebben een problematische invloed op zaken in alle domeinen van het leven over een lange periode.

YSQ

Deze schema’s zijn bij iedereen aanwezig in meer of mindere mate, maar meestal subklinisch..

Onderstaande test is de officiële schemavragenlijst van Young die je kan helpen te onderzoeken welke schema’s er diep in jou geworteld liggen.

Het gaat om een gratis te downloaden excell bestandje offline in te vullen.

YSQ_nederland_09_def_versie

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin
Het verband tussen Dopamine en Roken

Het verband tussen Dopamine en Roken

, , , , 0

Antwoord op Joohoo’s vraag

dus als ik het goed begrijp, heeft een roker meestal een gebrek aan dopamine.
alleen als hij rookt niet?
als je stopt met roken, verandert je dopamine gehalte dan?
wel een goed artikel

Een roker heeft niet meer of minder Dopamine (DA) dan een niet roker.

dopamine

Tijdens het roken lijkt er een teveel aan DA. De stof Nicotine, die in sigaretten zit, lijkt heel erg op Dopamine, waardoor het aan dezelfde receptors kan binden en zo hetzelfde gevoel kan bewerkstelligen. Omdat de Nicotine aan de Dopamine receptors gebonden is, is er nog losse Dopamine over, maar geen receptors om aan te binden. De hersenen gaan daarom snel meer receptoren bijmaken zodat die rest-DA ook verwerkt kan worden. Zo komt het dat bij een roker het aantal Dopaminereceptoreb niet gelijk is aan zijn gemiddelde Dopamine niveau zoals bij andere mensen, maar aan zijn gemiddelde Dopamine niveau + zijn gemiddelde nicotine niveau.

Een roker heeft dus geen tekort aan Dopamine zolang hij rookt.

Als een roker echter niet rookt, heeft hij wel nog steeds het veel te hoge aantal receptoren die allemaal maar blijven vragen om “input”. Je krijgt dan het cravingsgevoel. “Je moet, je moet nu” .

Als je het volhoudt om twee weken niet te roken, passen de hersenen het aantal receptoren weer aan omlaag zodat het weer overeenkomt met je dopaminegehalte. Het gevoel van craving stopt dan ook.

Een roker heeft alleen het gevoel van een tekort aan Dopamine als hij net gestopt is.

Wil je meer lezen over de werking van stoffen zoals Nicotine (Agonist) Lees hier meer… :

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin
LSD: Slikken of Smelten?

LSD: Slikken of Smelten?

, , , 0

LSD is een vloeibare drug die meestal als een doorzichtige, geur- en smaakloze druppel op een papiertje wordt ingenomen.

lsdDe gewenste effecten van LSD :

  • visuele hallucinaties (lees meer)
  • synesthetische ervaringen (lees meer)
  • een denkproces verandering,
  • een veranderd gevoel van tijd

tijdsperceptie

 

LSD dankt deze effecten aan zijn werking in de hersenen als serotonine agonist (lees hier meer). De afkorting LSD staat voor het Duitse woord “Lysergsäure-diethylamid” dat “Lysergic acid diethylamide” (C20H25N3O) betekent.

LSD-25 (C20H25N3O).

 

Wat is het effect van het meteen doorslikken van LSD in plaats van het rustig te laten smelten onder je tong?

Als je het papiertje enige tijd onder je tong houdt, heeft de druppel LSD kans om op te  lossen in je speeksel. Opgelost in speeksel kan LSD direct worden opgenomen door je speekselklieren.  Als je het papiertje meteen doorslikt reist LSD op zijn papiertje eerst door je hele spijsverteringssysteem voordat hij aldaar gesplitst zijn reis richting hersenen kan beginnen.

Na het doorslikken van LSD papiertje zijn de effecten pas na een uur of ander half voelbaar, terwijl de effecten bij een onder de tong oplossing al na minder dan een half uur goed te merken zijn.

Bij het meteen doorslikken van een LSD papiertje is er dus geen reden tot paniek. Er volgt alleen een uitstel je behoeftebevrediging.

haast

 

 

Lees meer:

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin
Oxazepam geleidelijk afgebouwd, en dan?

Oxazepam geleidelijk afgebouwd, en dan?

, 21

Oxazepam geleidelijk afgebouwd, en dan?

reactie op de vraag van R. Jonker:

Het is helemaal niet gek als je nog steeds nare verschijnselen ervaart na het geleidelijk afbouwen van 10 jaar gebruik van oxazepam in 5 weken. Overgevoeligheid voor licht, akelig soort inwendig trillen en schudden, misselijk en akelig nerveus worden, zijn gevolgen van overgevoelige hersenen. Zoals je zag in mijn eerder artikel Oxazepam: lange termijn effect  verandert het nemen van oxazepam de structuur van je hersencellen. Hoe lang de nare verschijnselen duren, ligt vooral aan hoe je ermee omgaat.

De verbindingen tussen je hersencellen kan je trainen net als de spieren in je benen. Spieren die je traint worden sterker en spieren die je niet meer traint worden steeds slapper. Hersen-verbindingen die je traint zorgen voor het automatischer worden van reacties. Automatische reacties waarvan je de verbindingen niet meer traint, sterven langzaam af.

Als je je tijdens deze verschijnselen druk gaat maken, continu denkt dat er iets ergs aan de hand is, worden de verschijnselen steeds erger.  Er is echter niks ergs aan de hand; je hersenen zijn gewoon overgevoelig geworden door de medicijnen, maar dit kan je ze ook weer afleren!

1. Het is belangrijk om de verschijnselen te zien als een logisch na-effect. Op het moment dat je zo’n gevoel voelt opkomen,

– Denken: “ohja dat gevoel ken ik, is geen probleem, heb ik eerder gehad, toen ook overleefd, komt goed.” (schrijf dat ergens op!) Het is gewoon een lichamelijke reactie, net als dat je been slaapt of dat je oog traant.

– Het helpt om heel diep uit en weer in te ademen

– Het helpt ook om hierbij  iets actiefs te gaan doen, zoals bijvoorbeeld meditatie, sporten of yogha (ligt aan je persoonlijkheid wat het beste helpt). Meditatie traint de controle over je gedachten en je ademhaling; Sporten leidt af en activeert je lichaam. Tijdens yoga train je je ademhaling en train je jezelf  je lichamelijke reacties te accepteren door ze te bestuderen in onmogelijke houdingen.

2. Door dit bewust te blijven doen leer je je hersenen dat er geen gevaar is, dat ze niet in paniek hoeven te raken van ieder klein vleugje wind. Na een tijdje komen de nare verschijnselen steeds minder voor, maar af en toe wel nog, het is heel belangrijk om vooral dan ook weer niet in paniek te raken en te gaan denken dat het weer terugkomt. Dan uiteindelijk kan je het helemaal kwijt raken.

 

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin
Oxazepam-Lange termijn effecten

Oxazepam-Lange termijn effecten

, , , , 6

Oxazepam: Lange Termijn effect

Reactie op vraag van M.O: Waarom is het zo gevaarlijk om cold-turkey te stoppen met oxazepam ?

Oxazepam is een medicijn dat op korte termijn vooral zorgt voor een vermindering van het reactievermogen. Het grootste voordeel van Oxazepam is dat het meteen werkt. De angst wordt snel minder en je valt gemakkelijker in slaap. Je voelt je meteen aangenaam verdoofd.

 Lees hierover meer..

 

Oxazepam behoort tot de Benzodiazepines (BZ). Alle Benzodiazepines zorgen voor het veel verder openen van alle GABA-A receptoren die al eerder geopend zijn door GABA-A.  Zo kunnen er veel meer negatief geladen chloride deeltjes binnen zwemmen. En hoe negatiever de lading in de kop, hoe lager de kans dat de hersencel binnenkort gaat vuren. Er zijn door die extra aanwezigheid van negatieve lading, veel meer positieve stimulaties nodig om de neuron te laten vuren.

Lees hierover meer..

Die verminderde kans tot vuren is zichtbaar in het gedrag via het verminderd reactie-vermogen: minder angst, verslapte spieren en neiging tot slaap


Lange Termijn- effect

De intensiteit van het effect van Oxazepam neemt heel snel sterk af. Na twee weken slikken is het effect zelfs bijna helemaal verdwenen. Advies: Slik Oxazepam daarom nooit vaker dan om de paar dagen of meer dan 10 dagen achter elkaar. Bij het lang slikken van een Benzodiazepine treden er structurele veranderingen op in het mechanisme van de GABA-A receptor waardoor hij hier steeds minder gevoelig voor wordt.

 

De receptor gaat steeds minder extra open dan voorheen, en werkt zo dus veel minder angst-verminderend of slaapverwekkend. Om dezelfde rust te ervaren als bij de eerste pil, moeten gebruikers meerdere pillen of een pil met een hogere dosis nemen. Dit noemen we tolerantie.

 

Plotseling stoppen


Als een gebruiker door het veel slikken van een benzodiazepine tolerantie heeft opgebouwd, lijkt de pil minder effect te hebben. Pas als een persoon plotseling stopt met de pillen, ziet hij het netto-effect. Na  deze tolerantie-opbouw gaat de GABA-A receptor zonder benzodiazepine helemaal niet meer open.

Advies: Pas op, neem dus nooit oxazepam voor een langdurend probleem. Zoek door naar een andere oplossing.

Als een tolerante gebruiker plotseling stopt met Oxazepam (benzodiazepine) krijgt de gebruiker de tegenovergestelde symptomen als die hij probeerde te creeeren door het slikken ervan: paniekaanvallen, geïrriteerdheid, depressie, niet kunnen slapen, spierspanning en zelfs epileptische aanvallen.

Stop dus nooit plotseling met Oxazepam, rustig afbouwen in overleg met een dokter!

Oxazepam
Oxazepam: simpele uitleg
Oxazepam afgebouwd: overblijvende spanning

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

Nieuwe vragen

0

Wat betekent het als een baby wordt geboren met ongelijke hersenhelften (Dagmar)?

Wat doet Absinthe in de hersenen (Dagmar)?

Hoe kan je mensen manipuleren te kiezen voor biologische produkten in de supermarkt? (Marijtje)

Vraag:
– Is een gedachte stoffelijk (dus wat ik denk, niet dat ik denk)?
– En aanverwant: Wat is “datgene” wat beslist welke kant mijn “spontane” denken opgaat? Hoe functioneert mijn interne zoekmachine derhalve?
– En waarom gaat mijn denklijn NU naar een vishengel (ik heb nooit gevist), van alle mogelijke mogelijkheden die ik bij NU had kunnen denken? (Stephan W.)

 

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

Behandeling van egoïsme-volgens Drs. Marcelino Lopez

, 1

Wat is de beste behandeling voor egoisme (rijleraar)?
# Hagar’s inzicht
# het advies van klinisch psycholoog A
en nu het advies van psycholoog Drs. Marcelino Lopez:

Ik vind het een ingewikkelde vraag, en zal in een paar stappen mijn antwoord verduidelijken. Om de lezer niet te vervelen met details zal ik mijn antwoord kort en to-the-point houden.

1. Wat is egoïsme eigenlijk? En is het alleen maar slecht?
Ten eerste is de term ‘egoïsme’ in deze context wat mij betreft niet duidelijk. Egoïsme lijkt me niet alleen NIET verkeerd, een bepaalde dosis ervan is zelfs broodnodig om te overleven. En het zorgen voor de mensen om je heen zou je ook een vorm van egoïsme kunnen noemen. I’ll scratch your back, you’ll scratch mine. Dus van welk egoïsme wil iemand zichzelf genezen. En is minder egoïstisch willen worden om anderen te paaien niet gewoon een nieuwe vorm van egoïsme?

De meeste mensen voelen zich slecht of ongemakkelijk als iemand anders zich (onbedoeld) slecht voelt door iets wat zij hebben gedaan of gezegd. As ik jou in de kou heb laten staan op een belangrijke dag en ik realiseer me achteraf hoe pijnlijk dat voor je is geweest, dan is die realisatie mogelijk genoeg om jou te willen troosten. Sommige mensen hebben van nature minder van dat ongemakkelijke gevoel – inlevingsvermogen:  die mensen noemen we egoistisch. Wanneer zullen deze mensen veranderen? Als hun egoistisch gedrag niet meer loont. Bijvoorbeeld omdat ze vaker en vaker genegeerd worden, of geklaag te horen krijgen van ontevreden vrienden. Als egoïsme uit een gebrek aan inlevingsvermogen voortkomt dan denk ik niet dat de huidige therapie veel in de pap te brokkelen heeft. Waarom?

2. Therapie werkt niet goed voor het veranderen van sterke persoonlijkkheidstrekken
Therapie werkt over het algemeen redelijk tot goed voor concrete klachten zoals angsten, piekeren, grenzen aangeven, bewustwording van negatieve gedachten, verslaving en obsessies etc, maar voor het veranderen van sterke persoonlijke neigingen, verlangens en eigenschappen – zoals een gebrek aan inlevingsvermogen – is het nut vaak beperkt. Een beetje vergelijkbaar: in Christelijk Amerika bestaan er therapien waarbij ze mensen (die dat zelf ook heel graag willen) proberen te ‘genezen’ van homofilie. Deze mensen krijgen het gevoel dat ze hetero zijn geworden, maar onderzoek laat zien dat ze uiteindelijk weer zullen zondigen. Een ander voorbeeld: er bestaan mensen die niet of nauwelijks reageren op het lijden van anderen. Waar je bij de meeste mensen een lichamelijke reactie ziet als ze naar een marteling/de pijn van een ander mens kijken blijft de reactie bij sommige mensen gewoon uit. Ze kunnen doen alsof ze iets voelen en iets zeggen als ‘ oh wat kut voor je’ , omdat ze daardoor makkelijker het leven doorkomen, maar ze voelen het verder nog niet. Er is maar zoveel wat je met therapie kunt bereiken.

3. Wanneer veranderen mensen spontaan?
Mensen veranderen pas als ze een goede reden hebben. Hoe groter het lijden, hoe groter de motivatie. Als iemand genoeg lijdt, blijkt veranderen ineens vrij makkelijk. Iemand die zelf behandeling zoekt om egoistisch te worden, heeft al een eerste stap gezet om minder egoistisch te zijn. Ik denk dat therapie hier weinig meer aan toe te voegen heeft. Iemand in da proces begeleiden om sociaal handiger te worden lijkt me – als iemand dit wil – wel een prima zaak, maar het veranderen van egosime zelf ontstaat spontaan en kan volgens mij niet opgelegd worden door een therapeut. Dat zou een teken zijn van gehoorzaamheid en niet van gegroeide naastenliefde.

4. Toekomst
Ik ben overigens geen pessimist. Ik denk dat er in de toekomst veel meer mogelijk gaat zijn, en dan vooral uit jouw hoek (de hersenen red.) Wetenschappers die op moleculair niveau naar de hersenen kijken en die proberen te beïnvloeden. Er is maar zoveel dat je dmv af- en aanleren kunt bewerkstelligen… er is soms meer nodig. Als er ooit een medicijn zou bestaan dat tot iets meer naastenliefde en altruistische gedrag zou leiden dan zou ik dat aanmoedigen.

Er zijn trouwens ook aanwijzingen dat je meer compassie kunt aanleren door bepaalde vormen van meditatie. Maar ook dat moet je uiteraard zelf willen.

Tot slot
Ik geloof heus dat je door een goede therapeut, meer bewustzijn en inzicht je bepaalde zelfzuchtige patronen kunt veranderen, maar zoals psycholoog A zelf al zei,(“Wat is de beste plek om egoïsme te laten behandelen?”,red.) is de werking van die therapie afhankelijk van de oorspronkelijke motivatie. Ik geloof niet zo in dat proces dat psycholoog A voor zich ziet. De beperktheid van praten en inzicht wordt volgens mij echt heel erg onderschat. Dan geloof ik meer in toevalligheden die iemands leven kunnen veranderen, bijvoorbeeld het krijgen van een kind, een nare ziekte en daardoor anders naar dingen kijkt . Dat is natuurlijk helemaal geen garantie, en therapie kan altijd een zetje in de goede richting zijn. Maar zonder een bepaalde mate van lijden, geen veranderingen.

Mijn uiteindelijke advies tegen egoïsme? Het kan geen kwaad een goede therapeut op te zoeken als je meer inzicht wilt in jezelf of bepaalde destructieve patronen. En als je dat wilt dan valt het vast mee met je egoïsme.

Meer over gedragsverandering volgens Dr. M. Lopez

Maar wie is dan die goeie therapeut?

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

Het advies van klinisch Psycholoog A

, , , 0

Ik denk zelf dat egoisme het best behandeld kan worden met consequente positieve bekrachtiging, maar klinische psychologen kunnen beter advies geven over de praktijk behandeling

Het advies van klinisch Psycholoog A:

Inzichtgevende therapie zou kunnen helpen bij deze problematiek. Deze therapie wordt gegeven door het NPI, het Nederlands Psycho-analytisch Instituut. Omdat deze therapie veel inzicht vereist, werkt deze therapie vooral goed bij intelligente mensen. Verder werkt deze therapie alleen bij mensen die zelf echt erkennen dat ze een probleem hebben en beslissen dat ze willen veranderen. Mensen die echt gemotiveerd zijn. Helaas wordt deze therapie niet vergoed door de verzekering, omdat het effect niet bewezen is met de wetenschappelijke methode.  Helaas is het moeilijk, en zelfs onethisch om het effect van deze therapie wetenschappelijk te bewijzen. Het is onethisch om de mensen die random aan de controle groep zijn toegewezen,  jarenlang een echte behandeling te ontzeggen. Ook is het effect moeilijk te meten, omdat de behandeling verschilt per individu. Het alternatief is gedragstherapie of cognitieve therapie over (wat de verzekering maar al te graag ziet; snel en goedkoop)..

Hoewel waarschijnlijk uit de praktijk blijkt dat deze therapie kan werken, ben ik het niet eens met het advies. Hoe langer je over iets praat, hoe meer je de bestaande verbindingen in de hersenen versterkt en zo ook je automatische reacties. Je moet natuurlijk wel eerst praten om het gedrag te identificeren dat je wil veranderen. Praten is ook belangrijk om het ontstaan van dat gedrag te identificeren. In het geval van egoïsme: Is het een vorm van autisme,  is het nooit ontwikkeld door gebrek aan mogelijkheid of was het een copingsmechanisme? Maar jarenlang praten over waar het vandaan komt, lijkt me geen goede oplossing. Nog steeds lijkt mij gedragstherapie het beste alternatief, consequente positieve bekrachtiging voor goed gedrag (Hagar)

het advies van klinisch psycholoog Drs. Marcelino Lopez van psychologisch.nu

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

Is egoïsme behandelbaar?

, , 0

Is egoisme behandelbaar door een psycholoog (rijleraar, Yvonne)?

Bij het beantwoorden van deze vraag beschouw ik egoisme als de persoonlijkheidstrek waarbij een persoon niet automatisch iets voor iemand anders over heeft.

Vanuit de hersenen gezien is egoïsme absoluut behandelbaar. Hersenen blijven plastisch (veranderbaar) tot ze echt dood zijn. Hoe langer een aangeleerde automatische handeling wordt uitgevoerd en dus ook hoe vroeger de handeling is aangeleerd, hoe sterker de verbindingen zijn en hoe dieper ze verbonden zijn met allemaal andere dingen. Dus gemakkelijk zal het niet worden.

Egoïsme als persoonlijkheidstrek heeft twee grote mogelijke oorzaken:

  • iemand heeft tijdens zijn jeugd nooit de kans gehad om te leren delen.
  • iemand heeft tijdens zijn jeugd geleerd dat samen delen slecht is voor zijn overlevingskansen.

Als iemand nooit de kans gehad heeft om te leren delen, kan hij dit alsnog aanleren via consequent belonen (positieve bekrachtiging) vanuit zichzelf of via iemand anders (therapie, vrienden of familie). Helaas duurt het wel lang om iets aan te leren wanneer iemand al volwassen is. Ook is het belangrijk dat bij een terugval niet te negatief te reageren. De kans is dan groot dat er wordt opgegeven.

Als iemand tijdens zijn jeugd heeft geleerd dat samen delen slecht is voor zijn overlevingskansen, is het nog moeilijker om deze persoon te leren om samen te delen. Een automatisch reactie die iemand tijdens zijn jeugd aanleert om te overleven noemen we een copings-mechanisme. Ook deze persoon kan het aanleren via positieve bekrachtiging, maar vier stappen vooruit, en weer drie achteruit.

Als iemand een bepaalde handeling of actie een paar keer uitvoert in een bepaalde situatie, traint hij de verbinding tussen die situatie en de handeling. Net zoals bij het trainen van beenspieren, de spieren steeds sterker worden, wordt de verbinding tussen de situatie en de handeling ook steeds sterker. Hoe sterker de verbinding, hoe groter de kans dat deze handeling in dezelfde situatie weer automatisch wordt geactiveerd. En hoe vaker dat gebeurd, hoe sterker de verbinding weer wordt. Dit noemen we automatisering van een actie-reactie patroon.

Een voorbeeld van een actie-reactie patroon dat bij bijna iedereen herkent, is de fietsroute van thuis naar school. Als een persoon niet bewust nadenkt en hij in de omgeving komt waardoor deze route loopt, gaat hij vaak onbewust deze route volgen, ook wanneer hij eigenlijk een vrije dag heeft.
Als er niet bewust wordt nagedacht, wordt de handeling uitgevoerd met de sterkste verbinding met de huidige situatie. Maar een persoon heeft VETO op die automatische reactie. Als er wel bewust wordt nagedacht, kan men een andere handeling uitvoeren. Als men dit vaak genoeg blijft doen, zal de verbinding met de nieuwe actie sterker worden dan met de oude handeling.

Zo is het ook met copingmechanismes. Het is een handeling waarvan gebleken is dat hij leidde tot het overleven van een moeilijke situatie tijdens de jeugd. Door de goede uitkomst, zal de persoon deze handeling bewust als oplossing blijven gebruiken, en traint de handeling zo tot een automatische reactie.

Het is niet nodig dat deze handeling ook echt de oorzaak was van de gewenste toestand, als de handeling maar samen valt met de gewenste uitkomst in de moeilijke situatie. Het probleem bij copingsmechanismes is vaak dat de automatische reactie die is aangeleerd tijdens de jeugd, niet meer nodig is, niet meer werkt in het volwassen leven. In ieder geval is de automatische reactie ongewenst geworden.

Gelukkig is deze automatische handeling ook af te leren, maar omdat een copingsmechanisme vaak een reactie is op een stress situatie, komen er veel emotisch los en is het nog moeilijker voor de persoon om bewust na te denken bij de handeling.

en zo is het ook met egoistisch handelen.

  • De eerste stap is dat de persoon het zelf inziet.
  • De tweede stap is dat hij wil veranderen.
  • De derde stap is consequente positieve bekrachtiging van een ander of van zichzelf voor de nieuwe gewenste handeling. Belonen voor samen delen.

Welke soort behandeling is hiervoor het meest geschikt en waar kun je hiervoor terecht?

 
het advies van klinisch psycholoog A.
het advies van klinisch psycholoog M. Lopez

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

Oxazepam: invloed op gedrag

, , 0

Wat doet oxazepam eigenlijk in de hersenen (Gouden Loekie)?

Oxazepam is een medicijn dat je reactievermogen vermindert. Zo vermindert Oxazepam ook het angstgevoel.

Als er gevaar dreigt geeft het lichaam een Flight or Fight reactie (wegvluchten of vechten). Eerst gaat het hart sneller pompen, zo gaat het bloed sneller stromen, de ademhaling versnelt en de spieren spannen zich aan. Alle brandstof gaat naar de processen in je lichaam die het voorbereiden om zo snel mogelijk te kunnen wegrennen of aan te vallen. Het lichaam geeft zo’n Flight or Fight reactie als het genoeg aanwijzingen krijgt dat er gevaar dreigt.

Deze aanwijzingen zijn door het lichaam door de jaren heen opgeslagen om op tijd te waarschuwen tijdens gevaarlijke situaties in de toekomst. Deze aanwijzingen kunnen visueel zijn, maar ook geuren of geluiden. Het komt ook soms voor dat de aanwijzingen geen goede voorspellers zijn, maar toevallig tegelijkertijd voorkwamen met het gevaar. bijvoorbeeld de geur van kaneel, omdat toevallig de buurvrouw ten tijde van het gevaar wentelteefjes aan t bakken was.

Bij mensen die een angstoornis hebben of een trauma hebben meegemaakt werkt het waarschuwingssysteem met aanwijzingen die tot flight ot fight reacties leiden niet meer optimaal. Veel van die aangeleerde aanwijzingen zijn in de nieuwe situatie geen waarschuwingen meer voor echt gevaar. Bij sommige stoornissen is het waarschuwingssysteem zelfs gesensitiseerd, supergevoelig geworden. Het geeft al een hele grote reactie bij een paar kleine aanwijzingen voor gevaar

Oxazepam zorgt ervoor dat dit waarschuwingssysteem minder sensitief wordt, dus dat er veel meer aanwijzingen nodig zijn, voordat het een flight or fight reactie geeft. Bij mensen waarbij het waarschuwingsysteem nog niet gesensitiseerd is,  zorgt oxazepam voor een heel aangenaam verdoofd gevoel, doordat hun reactievermogen daalt tot dicht bij het nulpunt.

Hoe verlaagt Oxazepam het reactievermogen?

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

EMDR: positieve bij-effecten

, , , 0

Is het nodig om je hele trauma te EMDRen om te genezen (Gabriella Polak)?

In mijn vorig artikel over EMDR heb ik uitgelegd hoe EMDR ervoor zorgt dat de herinnering minder intens wordt beleefd na de therapie. De vraag is nu of het wel of niet nodig is om elk stukje herinnering te herbeleven tijdens EMDR voordat je van PTSD genezen bent.

EMDR behandeling geeft mogelijk een positief bij-effect. Tijdens de therapie traint de cliënt steeds weer opnieuw zijn eigen controle over zijn aandacht. Terwijl de cliënt een emotioneel traumaverhaal vertelt, trekken de emoties automatisch de aandacht naar zich toe, maar de cliënt trekt de aandacht steeds weer terug naar de aandacht-taak.  Net als in de sportschool, wat getraind wordt, wordt sterker, dus de cliënt krijgt een steeds sterkere controle over zijn eigen aandacht. Dit heeft het positieve bij-effect dat de cliënt beter in staat is om zijn aandacht los te trekken van een nog niet verwerkte trauma-trigger. Daardoor is de kans kleiner dat de cliënt door de nog niet verwerkte trigger in een paniek/angstaanval blijft hangen. Zo kan het gebeuren dat de cliënt geen symptomen meer ervaart zonder dat echt alle stukjes trauma zijn herbeleefd tijdens EMDR.

Sommige cliënten ervaren genezing, omdat het verschil in kwaliteit van leven zo ontzettend groot is. Als dat zo is zal vanzelf ter zijner tijd de behoefte om weer hulp te zoeken de kop op steken.

Zelf ben ik geen fan van herbeleving. De werking van de hersenen voorspelt dat de verbinding naar een herinnering die vaak herhaalt of herbeleefd wordt, sterker wordt. Een sterke verbinding naar een herinnering zorgt ervoor dat deze vaak automatisch opgeroepen zal worden. Hoe vaker dat gebeurd, hoe belangrijker deze gebeurtenis lijkt in het leven van een persoon. Daarom ben ik zelf meer een fan van triggers (de events die de paniek en herinnering aan de trauma event oproepen) verbinden met nieuwe mooie dingen.

Bijv. Als het woord “Papa”een paniek-trigger voor je is, moet je jezelf expres in omgevingen zetten waar kinderen op een liefdevolle manier met hun vader omgaan. Wanneer zei hun vader papa noemen zal dit in het begin paniek triggeren, maar na als je doorzet, zal het woord “Papa” een liefdevol gevoel oproepen!

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

EMDR: Wat voegen de oogbewegingen toe?

, , 0

EMDR geeft veel beter resultaten dan andere werkzame therapieën voor PTSD zoals “exposure”, dus wat voegende oogbewegingen toe aan de pure integratie van traumatische herinneringen met adaptieve informatie?

(zie conclusie basisartikel)

De fysieke theorie stelt dat de symptoomvermindering wordt veroorzaakt door lichamelijke veranderingen. Oogbewegingen veroorzaken vooral ontspanning in het lichaam. Deze ontspannen staat van het lichaam past niet bij de angst die voorkomt uit de traumatische herinnering. Bij herhaaldelijk aanbod wordt de herinnering steeds meer geassocieerd met ontspanning en daardoor steeds minder met het angstgevoel. Dit verklaart echter niet het grote verschil in effectiviteit tussen EMDR en andere ontspanningsoefeningen.

De “dual task” theorie stelt dat het werkgeheugen een beperkte capaciteit heeft. Als die capaciteit in beslag genomen wordt, kan een andere taak die aandacht nodig heeft, minder goed uitgevoerd worden. Tijdens EMDR is deze aandachtcapaciteit bezet door de oogbewegingen, en is er dus minder aandacht voor de herinneringen. Zo worden de herinneringen minder levendig herbeleefd, en daardoor minder levendig opgeslagen. Deze distantiering leidt tot vermindering van PTSD symptomen. Verder wordt tijdens “dual tasks” de aandachtflexibiliteit getraind. Deze verhoogde aandachtflexibiliteit kan helpen bij de controle over aandacht voor de PTSD symptomen.

EMDR nodig over heel trauma voor volledige verwerking?

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

EMDR: verhoogde communicatie hersenhelften?

, 0

Werkt EMDR door betere verbinding tussen de twee hersenhelften? (Gabriella Polak)?

klik hier voor de basis info over EMDR

Christman & Popper deden een experiment waarbij ze mensen hetzelfde herkenningstaakje lieten doen terwijl ze of niets of verticale oogbewegingen moesten maken of horizontale oogbewegingen. Uiteindelijk bleek dat mensen beter gingen herkennen door de horizontale oogbewegingen, maar de verticale oogbewegingen hadden geen enkel effect. Christman & Popper suggereerden dat dit kwam door de verhoogde communicatie tussen de hersenhelften tijdens horizontale oogbewegingen.

Tijdens EMDR werden er ook verticale oogbewegingen gemaakt. Er zou dus een verband kunnen zijn, tussen EMDR en verhoogde communicatie en verbeterde herkenning? maar daarvoor was geen bewijs. Daarvoor moesten ze een nieuw experiment doen.

Christman & Popper deden toen een experiment waarbij ze EMDR met horizontale oogbewegingen vergeleken met EMDR met verticale oogbewegingen. Er bleek geen verschil in het effect op emotionele vervlakking, ze werkten allebei even goed. Verticale oogbewegingen hebben evenveel effect op emotionele vervlakking, terwijl de verticale oogbewegingen geen effect hebben op de communicatie tussen de hersenhelften.

Het effect van EMDR is dus niet te verklaren door een verhoogde communicatie tussen de hersenhelften.

meer EMDR: Wat voegen de oog-bewegingen toe?

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin

EMDR, een simpele uitleg

, , , 0

EMDR, een simpele uitleg

EMDR is een psychologische behandelingsmethode. Uit onderzoek blijkt dat het een van de meest effectieve behandelingen is om PTSD symptomen (post traumatic stress disorder) te verminderen. EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) is een therapievorm, waarbij iemand zijn trauma herinnering vertelt, terwijl tegelijkertijd zijn aandacht van links naar rechts naar links etc. wordt getrokken.

De methode heet Eye movement (oog beweging) omdat Francine Shapiro de methode ontwikkelde nadat ze zelf stressvermindering ervoer tijdens oogbewegingen. Zo werd bij EMDR-therapie de patient gevraagd om met zijn ogen een hand of vinger te volgen terwijl hij zijn trauma verhaal vertelde. Tegenwoordig word EMDR ook vaak toegepast via geluid door een koptelefoon of klopjes op de knie.

PTSD is een psychische stoornis die kan optreden nadat iemand een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt. De symptomen omvatten onder andere het steeds weer opnieuw beleven van de gebeurtenis, het ontwijken van de herinnering en het extreem overstuur raken van die herinnering. Wanneer de symptomen langer dan een maand aanhouden en iemands dagelijks leven behoorlijk verstoren nadat de situatie niet meer gevaarlijk is, spreken we van PTSD (DSM-IV)

De meeste literatuur veronderstelt dat EMDR het brein in een toestand brengt waarbij het traumatische herinneringen beter kan verwerken. Het opnieuw beleven van een herinnering, maakt deze flexibel en zou daarna eventueel anders kunnen worden opgslagen. Volgens Francine Shapiro zelf, bevordert EMDR de integratie van traumatische herinneringen met adaptieve informatie (‘ maar Ik ben nu veilig’). Veel andere werkzame therapieën voor PTSD zoals “exposure”, stellen dezelfde onderliggende werking, maar na de EMDR behandeling ervaren mensen hun vertelde herinneringen veel minder levendig en minder emotioneel

Het laten volgen van een vinger door de ogen, wekt de indruk dat deze behandeling zijn effect verdient aan het verhogen van de communicatie tussen de hersenhelften.

EMDR effectief via communicatieverhoging hersenhelften?

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin