Het gevaar van onderbewust racisme in je hersenen?
Helaas, onbewuste vooroordelen zijn in vrijwel ieder van ons aanwezig, zelfs ook bij personen uit minderheidsgroepen zelf, de gevolgen hiervan worden door de meeste van ons zwaar onderschat. De meeste van ons hebben het gevoel dat hun rationele ik altijd wint van hun onderbewuste, helaas is dat niet altijd waar !!
Interpersoonlijke afstand
- Onderzoek in het VR-lab (Virtual Reality) van de UvA (Universiteit van Amsterdam) laat zien dat wanneer mensen de opdracht krijgen een tekst af te lezen vanaf een persoon houden ze onbewust meer afstand van de iets getintere medemens.
Tijdsdruk
- Onderzoek liet politiemensen zo snel mogelijk schieten wanneer ze pistool zagen vs niet schieten bij moersleutel. Er waren significant meer mensen die schoten bij de moersleutel wanneer er vlak daarvoor een getint persoon hadden gezien vs een blank persoon. Deze mensen waren allemaal bewust geen racisten, maar in hun brein is de verbinding tussen getint persoon en gevaar zo groot dat ze onder druk sneller een fout maken hierin.
Aantrekkelijkheid
- Onderzoek in de VS liet zien dat de meeste kinderen daar, ook de getinte kinderen voorkeur gaven aan een licht gekleurde pop boven de getinte pop wanneer ze gevraagd werd welke ze het liefste vonden. Ze wezen naar de getinte pop wanneer ze gevraagd werd wie de slechterik was. De reactie is hartverscheurend wanneer ze daarna gevraagd wordt welke pop het meest op hen lijkt
- In Nederland zijn dezelfde soort bevindingen gedaan. Sunny Bergman heeft daar een hele mooie docu over gemaakt: ‘Wit is ook een kleur”
Het goede nieuws
Je kan weer controle krijgen over je onbewuste processen wanneer je ze verwacht. Als je er bewust van bent dat je onderbewuste automatisch meer rechts zal gaan, kan je bewust compenseren met alvast een beetje meer naar links bij te sturen. Ook kan je zolang je bewust blijft, je automatische reacties stoppen. Op lange termijn is het ook mogelijk je onbewuste processen te veranderen, maar dat kost veel inspanning en training.
