Oxazepam geleidelijk afgebouwd, en dan?
Oxazepam geleidelijk afgebouwd, en dan?
reactie op de vraag van R. Jonker:
Het is helemaal niet gek als je nog steeds nare verschijnselen ervaart na het geleidelijk afbouwen van 10 jaar gebruik van oxazepam in 5 weken. Overgevoeligheid voor licht, akelig soort inwendig trillen en schudden, misselijk en akelig nerveus worden, zijn gevolgen van overgevoelige hersenen. Zoals je zag in mijn eerder artikel Oxazepam: lange termijn effect verandert het nemen van oxazepam de structuur van je hersencellen. Hoe lang de nare verschijnselen duren, ligt vooral aan hoe je ermee omgaat.
De verbindingen tussen je hersencellen kan je trainen net als de spieren in je benen. Spieren die je traint worden sterker en spieren die je niet meer traint worden steeds slapper. Hersen-verbindingen die je traint zorgen voor het automatischer worden van reacties. Automatische reacties waarvan je de verbindingen niet meer traint, sterven langzaam af.
Als je je tijdens deze verschijnselen druk gaat maken, continu denkt dat er iets ergs aan de hand is, worden de verschijnselen steeds erger. Er is echter niks ergs aan de hand; je hersenen zijn gewoon overgevoelig geworden door de medicijnen, maar dit kan je ze ook weer afleren!
1. Het is belangrijk om de verschijnselen te zien als een logisch na-effect. Op het moment dat je zo’n gevoel voelt opkomen,
– Denken: “ohja dat gevoel ken ik, is geen probleem, heb ik eerder gehad, toen ook overleefd, komt goed.” (schrijf dat ergens op!) Het is gewoon een lichamelijke reactie, net als dat je been slaapt of dat je oog traant.
– Het helpt om heel diep uit en weer in te ademen
– Het helpt ook om hierbij iets actiefs te gaan doen, zoals bijvoorbeeld meditatie, sporten of yogha (ligt aan je persoonlijkheid wat het beste helpt). Meditatie traint de controle over je gedachten en je ademhaling; Sporten leidt af en activeert je lichaam. Tijdens yoga train je je ademhaling en train je jezelf je lichamelijke reacties te accepteren door ze te bestuderen in onmogelijke houdingen.
2. Door dit bewust te blijven doen leer je je hersenen dat er geen gevaar is, dat ze niet in paniek hoeven te raken van ieder klein vleugje wind. Na een tijdje komen de nare verschijnselen steeds minder voor, maar af en toe wel nog, het is heel belangrijk om vooral dan ook weer niet in paniek te raken en te gaan denken dat het weer terugkomt. Dan uiteindelijk kan je het helemaal kwijt raken.
